نیــــــــا ^{بــــاران} زمیــــن ^{جــــای قشــــنگی نیــــست}

مــــن از جنــــس زمیــــنم خــــوب می دانــــم که گــــل در عقــــد زنبــــور اســــت

ولی ســــودای بلبل دارد و بال و پر پروانــــه را دوســــت می دارد

نیا باران پشیــــمان می شــــوی زمین جای قشــــنگی نیســــت

در نــــاودان ها گــــیر خواهــــی کرد

من از جنــــس زمینم خوب مــــیدانم که اینجــــا جمعــــــــه بازار است و دیدم عشــــق را در بســــته های زرد کوچک

نسیه می دادند

در اینــــجا قدر مردم را به جــــو اندازه می گیرند

در اینجا شعر حافــــظ را به فال کولیــــان دربه در انــــدازه می گیــــرند

!نیا باران  ^{زمیــــن جی قشنــــــــگی نیــــــــــــــــــــــــست}